ONDERZOEK
Laudatio uitgesproken door prof. dr. Fabienne Brison
Laudatio Dirk Braeckman
Begroeting
Geachte heer Braeckman,
Geachte rector, vice-rectoren, decanen, collega’s,
Geacht publiek,
Wij zijn verwend in België
Met zoveel prachtige kunst
Van zoveel geweldige kunstenaars.
Vandaag eert de VUB er twee.
En ik heb (écht)
de eer
om vandaag (kort)
enkele woorden van lof
voor Dirk Braeckman uit te spreken.
Welverdiende woorden van lof.
Het parcours van Dirk Braeckman
Dirk Braeckman is door velen onder u
en vele anderen
nationaal en internationaal
gekend
en gewaardeerd.
In 2014 diende één van zijn werken
(prachtige donkere golven die ik nog steeds voor mijn ogen zie)
als uithangbord voor de expo “De Zee”,
in Oostende,
een hommage aan Jan Hoet.
In 2017 vertegenwoordigde Dirk Braeckman ons land
op de 57e internationale kunstbiënnale in Venetië.
Een fantastisch mooi Belgisch paviljoen was dat toen.
Achter ons ziet u een beeld van Dirk Braeckman.
Het komt uit een reeks van 5,
vrij recent gemaakt,
dat op de 34e internationale kunstbiënnale van São Paulo zal getoond worden
die op 4 september opent.
Jammer genoeg zal Dirk Braeckman daar
door de huidige omstandigheden niet naar toe kunnen gaan.
Maar laat ons,
in zijn aanwezigheid,
alvast even samen van dit prachtig beeld genieten.
Op dit ogenblik kan u trouwens hier in Oostende
in de Hertstraat nr. 9 (op 200 m van het Kursaal)
het werk van Dirk Braeckman bewonderen in een kleine
krachtige expo
voor deze gelegenheid gecureerd door onze collega Hans de Wolf
tevens groot bewonderaar zijn werken.
Ga dat zien.
Het werk van Dirk Braeckman
Zijn foto’s :
Een deur, raam, gordijn,
maar ook
een lichaam
de zee.
Zijn beelden tonen een realiteit
zijn realiteit
zijn intimiteit
zijn emotie.
In fragmenten.
Met weglating van elementen.
Wars van “decoratie”.
Zijn beelden zijn minimalistisch.
Zijn beelden hebben geen documentaire waarde.
Zijn realiteit wordt onherkenbaar gemaakt.
Zijn beelden blijven – misschien ook daarom – tijdloos.
Zijn zoektocht :
Zijn beelden blijven liggen
Soms maanden
Soms jaren.
Om afstand van zijn emotie te kunnen nemen.
En dan laat hij het experiment toe
Oneindig.
Gefascineerd
En gedreven.
Het beeld blijft wel het beeld..., maar
Dirk Braeckman schildert
Met ‘licht’
En met ‘lagen’.
In zijn donkere kamer
zoekt hij de grenzen op van de fotografie.
Zoekend
worden dààr
zijn werken geboren.
Het loslaten :
Dirk Braeckman
biedt zijn publiek niet zozeer foto’s
maar beelden.
En is daarbij heel selectief
Een tegenpool voor de veelheid en de snelheid waarmee we vandaag worden overspoeld.
A priori donkere beelden.
Niks schreeuwerig,
maar verstilde beelden.
Waarvan we voelen
dat hij ons niet alles toont.
Daarom ook
intrigerende beelden.
Het zijn beelden
die de kijker doen
vertragen.
Maar Dirk Braeckman dringt zich niet op.
Hij nodigt ons
– trefzeker –
uit
om naar zijn beelden te kijken,
om onze ogen aan een beeld te doen wennen
en biedt ons dan de vrijheid
om het beeld te interpreteren
en er onze realiteit in te zien.
De beelden zeggen ons niet wat we moeten zien.
Dirk Braeckman zegt ons niet wat de beelden ons moeten laten zien
(zijn werken dragen codes, geen titels die iets prijs geven...).
Hij laat het aan ons over om
– onbevangen –
te zien wat wij willen zien.
Dirk Braeckman is maatschappelijk geëngageerd
Maar predikt niet als kunstenaar.
Zijn werken doen ons alleen
bevragen.
Dirk Braeckman, de eredoctorandus
Dirk Braeckman
verwijst in interviews soms naar Gerhard Richter
als de schilder die hem aanzette tot fotografie.
Toen ik de eerste werken van Dirk Braeckman zag
dacht ik nog even aan James Turrell,
de lichtkunstenaar die me leerde zien in het donker.
Maar Dirk Braeckman doet meer
dan schilderen
dan met licht schilderen.
Voor mij is Dirk Braeckman de man
die zijn volk leerde
kijken.
Kijken,
blijven kijken,
en dan zien,
zelfs meer dan het beeld.
Ik hoor de zee als ik dit beeld achter mij zie
...
Hoort u het ook?
Namens de VUB, en allen hier aanwezig, en elders,
bedankt, Dirk
om ons al die prachtige beelden te geven
zoveel kracht
zoveel gevoel.
Blijf dat doen.
Jouw proxima,
Fabienne Brison
Oostende, 3 augustus 2021