Financiële gelijkberechtiging op lokaal vlak? Ontstaan en ontwikkeling van de Vrijzinnige Ontmoetingscentra

In Vlaanderen zijn er, meestal in de grote steden, een 25-tal vrijzinnige ontmoetings- of trefcentra. Die zijn doorgaans aangesloten bij de Federatie van Vrijzinnige Centra. Deze ontmoetingscentra hebben een sterke lokale verankering. Eén van de vragen die hierbij gesteld kan worden is: hoe hebben deze centra zich in de lokale kernen kunnen vestigen?

Vanaf 1980 kreeg de georganiseerde vrijzinnigheid als levensbeschouwing een eerste voorlopige subsidie van de centrale overheid. Voor 1980 konden gemeenten kiezen om lokale vrijzinnige organisaties te subsidiëren. Waar werd die mogelijkheid ook toegepast? Hebben stadsbesturen infrastructuur gefinancierd of ter beschikking gesteld? Waar en in welke omstandigheden? Welke politieke groepen hielpen mee? Welke invloed heeft dit gehad op de uitbouw van de structuren van de georganiseerde vrijzinnigheid? Hoe evolueerden die centra? Welke activiteiten organiseerden ze en zijn ze nu nog actief of verdwijnen ze langzaam weer (cf. Tienen) en waarom? CAVA heeft enkele archieven van de vrijzinnige ontmoetingscentra, maar een deel van het onderzoek moet gebeuren via interviews.